کبوتر پیشگامان

کبوتر پیشگامان

آخرین نظرات
 [ تا پایان هفته بیست و سوم ]
راند
23
# تیم بازیها برد تساوی باخت گل زده گل خورده تفاضل امتیاز

1 استقلال 22 13 6 3 26 15 11 44

2 فولاد خوزستان 23 12 7 4 30 21 9 43

3 پرسپولیس 22 12 5 5 24 10 14 40

4 سپاهان اصفهان 23 10 10 3 26 13 13 40

5 نفت تهران 22 10 8 4 27 17 10 38

6 تراکتور سازی تبریز 23 9 11 3 33 23 10 37

7 ملوان انزلی 23 10 5 8 28 23 5 34

8 سایپا کرج 23 7 9 7 22 24 -2 30

9 گسترش فولاد 23 6 8 9 27 26 1 26

10 استقلال خوزستان 23 6 8 9 23 29 -6 26

11 صبای قم 23 6 5 12 25 31 -6 23

12 داماش گیلان 23 5 8 10 24 31 -7 23

13 ذوب آهن اصفهان 23 4 9 10 19 30 -11 21

14 راه آهن شهرری 23 4 7 12 17 30 -13 19

15 فجر سپاسی شیراز 23 4 7 12 15 30 -15 19

16 مس کرمان 22 1 13 8 18 31 -13 16


سرفراز باشی میهن من     ..       ای فدایت جان و تن من

پر بها تر از زر و گوهر    ..       خاک پاک تو وطن من

سرفراز باشی میهن من     ..       ای فدایت جان و تن من

پر بها تر از زر و گوهر    ..       خاک پاک تو وطن من

یادگارِ خونِ عاشقانِ بی نشان    ..     تا ابد بود تو را حق نگه دار

ای شمیمِ دلنوازِ عشق و معرفت  ..    سرزمین پاک ما ای ایـــران

  دوستت دارم .. مهد دین مــن .. دوستت دارم .. بهترین مــن .. دوستت دارم سرزمین مـن

  دوستت دارم .. مهد دین مــن .. دوستت دارم .. بهترین مــن .. دوستت دارم سرزمین مـن

گر بخواهد دمی دشمنی هلاک تو  ..  گر بخواهد کسی یک وجب ز خاک تو

می شوم تا مرزت روانه  … خصم دون، می رانم ز خانه  … خصم دون، می رانم ز خانه

با سلاحی از خشم و کینه  … سینـه اش مـی گیـرم نشانـه … سینـه اش مـی گیـرم نشانـه

دوستت دارم .. مهد دین مـــن .. دوستت دارم .. بهترین مـــن .. دوستت دارم سرزمین مـن

دوستت دارم .. مهد دین مـــن .. دوستت دارم .. بهترین مـــن .. دوستت دارم سرزمین مـن

سرفراز باشی میهن من     ..       ای فدایت جان و تن من

پر بها تر از زر و گوهر    ..       خاک پاک تو وطن من

سرفراز باشی میهن من     ..       ای فدایت جان و تن من

پر بها تر از زر و گوهر    ..       خاک پاک تو وطن من

ایران .. ایران .. ایران ایران ایران ایـران

یادگار خون عاشقان بی نشان    ..     تا ابد بود تو را حق نگه دار

ای شمیم دلنواز عشق و معرفت  ..  سرزمین پاک ما ای ایـــران

بهار که میاد دیار ما                                                                             جوونه میدَن شکوفه ها

تو قلبامون شادی سَر میزنه                                                                   محبت هم سرزبون ما

***

بهار که میاد دیار ما                                                                             جوونه میدَن شکوفه ها

تو قلبامون شادی سَر میزنه                                                                   محبت هم سرزبون ما

***

 

ایرانِ ما              ایرانِ ما               ایران ما

ایران ما ، ایران ایران ایران         ایران ما ، ایران ایران ایران            ایرانِ ما ، ایران ایران ایران

 

***

 

ما نوجوانان ایرانیم                                                                                همگی پیرو قرانیـم

همگیِ مان با ایمان                                                                               آینده سازان ایرانیم

 

ایرانِ ، زیبا را ، ما ها وطن خود می دانیم                     ایرانِ ، زیبا را ، ما ها وطن خود می دانیم

 

***

 

ایرانِ ما              ایرانِ ما               ایرانِ ما

ایرانِ ما ، ایران ایران ایران         ایرانِ ما ، ایران ایران ایران            ایرانِ ما ، ایران ایران ایران

 

***  

 

ای سرزمیـــنِ پاک ما                                                                      بوی  بهاران  می دهی  

در جای جایت لانه است                                                                       بوی شهیدان می دهی

 

گویی شهیدانِ وطن                                                                                  اینک کبوتر گشته اند

آری کبوترهای عشق                                                                                ازآسمان برگشته اند

 

***

 

ایرانِ ما              ایرانِ ما               ایرانِ ما

ایرانِ ما ، ایران ایران ایران         ایرانِ ما ، ایران ایران ایران            ایرانِ ما ، ایران ایران ایران





پشت کاجستان ، برف.
برف، یک دسته کلاغ.
جاده یعنی غربت.
باد، آواز، مسافر، و کمی میل به خواب.
شاخ پیچک و رسیدن، و حیاط.

من ، و دلتنگ، و این شیشه خیس.
می نویسم، و فضا.
می نویسم ، و دو دیوار ، و چندین گنجشک.

یک نفر دلتنگ است.
یک نفر می بافد.
یک نفر می شمرد.
یک نفر می خواند.

زندگی یعنی : یک سار پرید.
از چه دلتنگ شدی ؟
دلخوشی ها کم نیست : مثلا این خورشید،
کودک پس فردا،
کفتر آن هفته.

یک نفر دیشب مرد
و هنوز ، نان گندم خوب است.
و هنوز ، آب می ریزد پایین ، اسب ها می نوشند.

قطره ها در جریان،
برف بر دوش سکوت
و زمان روی ستون فقرات گل یاس.
(سهراب سپهری)



به تماشا سوگند

 

و به آغاز کلام

 

و به پرواز کبوتر از ذهن

 

!واژه ای در قفس است

 

حرف هایم، مثل یک تکه چمن روشن بود

 

من به آنان گفتم

 

« آفتابی لب درگاه شماست

 

«.که اگر در بگشایید به رفتار شما می تابد

 

و به آنان گفتم : سنگ آرایش کوهستان نیست

 

همچنانی که فلز، زیوری نیست به اندام کلنگ

 

در کف دست زمین گوهر ناپیدایی است

 

که رسولان همه از تابش آن خیره شدند.

 

پی «گوهر» باشید

 

لحظه ها را به چراگاه رسالت ببرید

 

و من آنان را، به صدای قدم پیک بشارت دادم

 

و به نزدیکی روز

 

و به افزایش رنگ

 

به طنین گل سرخ

 

پشت پرچین سخن های درشت

 

و به آنان گفتم

 

هر که در حافظه ی چوب ببیند باغی

 

صورتش در وزش بیشه ی شور ابدی خواهد ماند

 

هرکه با مرغ هوا دوست شود

 

خوابش آرام ترین خواب جهان خواهد بود

 

آنکه «نور» از سر انگشت زمان برچیند

 

می گشاید گره پنجره ها را با آه

 

زیر بیدی بودیم

 

برگی از شاخه ی بالای سرم چیدم ، گفتم

 

چشم را باز کنید، «آیتی» بهتر از این می خواهید؟

 

می شنیدیم که به هم می گفتند

 

!سِحر می داند، سِحر

 

سر هر کوه رسولی دیدند

 

ابر «انکار» به دوش آوردند

 

باد را نازل کردیم

 

تا کلاه از سرشان بردارد

 

خانه هاشان پر داوودی بود

 

چشمشان را بستیم

 

دستشان را نرساندیم به سر شاخه ی هوش

 

جیبشان را پر عادت کردیم

 

خوابشان را به صدای سفر آینه ها آشفتیم


ازدرخت شاخه در آفاق ابر،

برگ های ترد باران ریخته !

بوی لطف بیشه زاران بهشت،

با هوای صبحدم آمیخته !

***

نرم و چابک، روح آب،

می کند پرواز همراه نسیم .

نغمه پردازان باران می زنند،

گرم و شیرین هر زمان چنگی به سیم !

گاهی غصه می خوریم یه پروانه  چرا یه روز عمر داره

چه عمر کوتاهی

اما نه عمر اون کوتاه نیست

اون تو  یه روز خیلی کار می کنه

خیلی کار می کنه

با خیلی از گلا همنشین می شه

روی سبزه ها پرواز می کنه

با دوستاش به سفر می ره

از اینجا به اونجا

عشق بازی هم می کنه

تو همین  دوره کوتاه

با کسی دعوا نمی کنه

برای همین هم هست تعدادشون خیلی زیاده

چه رنگ های قشنگی هم دارند

از کنارت که پرواز می کنند هیچ صدایی ندارند

نور را خیلی دوست دارند

همینه که اگر یه جایی چراغی روشن باشه

هزار هزار گرد آن پرواز می کنند

و خیلی هاشون  هم می میرند

عاشق نورند

یه روز وقت دارند  یه روز

یه روز افتاب می بینند

کاش منم یه پروانه بودم

وقت مردم آزاری نداشتم

همون یه روز را زندگی می کردم

زندگی می کردم

زندگی.....





خدایا تو را عاشق دیدم و غریبانه عاشقت شدم

تو را بخشنده پنداشتم و گنه کار شدم

تو را وفادار دیدم و بی وفایی نمودم 

ولی هر کجا که رفتم سرشکسته بازگشتم

تو را گرم دیدم و در سردترین لحظات به سراغت آمدم

اما...

تو مرا چه دیدی؟

که همچنان بخشنده و توبه پذیر و مشتاق بنده ات ماندی؟




شادی را هدیه کن حتی به کسانی که آن را از تو گرفتند

عشق بورز به آن ها که دلت را شکستند

دعا کن برای آنان که نفرینت کردند

درخت باش به رغم تبرها 

بهار شو و بخند

که خدا هنوز آن بالا با ماست



اگر کسی تو را با تمام مهربانیت دوست نداشت دلگیر مباش

که نه تو گناهکاری نه او!

آنگاه که مهر می ورزی؛مهربانیت تو را زیباترین معصوم دنیا می کند

پس خود را گناهکار مبین !

من عیسی نامی را می شناسم که ده بیمار را در یک روز شفا داد

و تنها یکی سپاسش گفت !

من خدایی می شناسم که ابر رحمتش به زمین و زمان باریده

یکی سپاسش می گوید و هزاران نفر کفر !


پس مپندار بهتر از آنچه عیسی و خدایش را سپاس گفتند از تو

برای مهربانیت قدردانی می کنند !

 پس از ناسپاسی هایشان مرنج و در شاد کردن دلهایشان بکوش

که این روح توست که با مهربانی آرام می گیرد !

خوبی دلیل جاودانگی تو خواهد شد ؛

پس به راهت ادامه بده